یادداشت از رمان طاعون
از پیشگفتار معرفی رمان
طاعون
نوشتهی: آندره موروا
*
یادداشتبرداری: سعید عبداللهی
*
هنرمند بزرگ، بیش از هر چیز، زندهی بزرگی است. ص ۸
پیش از آن که به اندیشیدن عادت کنیم به زیستن عادت کردهایم. در اغلب موارد باید روح، جسم را گول بزند تا او را وادار به حرکت مرگآور بکند. ص ۱۱
فهمیدن برای روح انسانی عبارت خواهد بود از خلاصه کردن دنیا بهصورت انسانی، مهر خویشتن را بر آن زدن و اندیشههای خود را در آن مجسم ساختن. ص ۱۲
لذت بردن از تداوم حال؛ چنین است کمال مطلوب پوچی. هیچ منظرهای زیباتر از منظرهی ذکاوت نیست، در حال درگیری با واقعیتی که بر آن پیشی گرفته است. ص ۱۳
وقتی که آزادی یک امپراطور حد و مرزی نشناسد، برای قساوت و بی عدالتی نیز حد و مرزی باقی نمی ماند. ص ۲۴
زیبایی ناب در ذهن انسان تصویری از نظم و در روح او هیجانی بیرنگ و ریا جایگزین میکند که او را برای نبردهای واقعی آماده میسازد. ص ۲۷
برچسبها: طاعون, آلبر کامو, رمان
