یادداشت‌های دایره مینا    

ما عشق را کشتیم

کاظم مصطفوی

ما عشق را کشتیم

وقتی دریغ کردیم

از بذل نگاه

به کودکی گرسنه.

ما عشق را فروختیم

وقتی در فصل حراج گل سرخ

ساکت‌تر از دیوارهای خونین

تنها به اشکی قناعت کردیم

و راه خانه را

از میان بن بست سکوت پیمودیم.

ما عشق را نپیمودیم

وقتی در حجم پوک روزمرگی

 غلت زدیم

وقتی دیوانه‌وار بر طبل مدام عادت کوبیدیم

و افسوس را به‌جای فریاد

                             بر سر زن‌ها جار زدیم.

ما عشق را ندیدیم

و بی‌سبب به خود دروغ گفتیم

وقتی خشنود از دیدن خود در آینه های محدب

سکه‌های جیب‌مان را

شاباش تولد خود کردیم.

ما

ــ خیلی ساده ــ

کور بودیم و عشق را ندیدیم

و ابله بودیم و باختیم

وقتی زندگی را قماری برسر تسلیم دیدیم.