یادداشت‌های دایره مینا    

۷ آبان

روز بزرگداشت کوروش

  قدرشناسیِ شاهد تاریخ

ویل دورانت در جلد اول تاریخ تمدن، درباره کوروش نوشته است که «او سلطه‌ی مهر و انسانیت را بر انتقام و تحکیم قدرتش خوش‌تر می‌داشت. کوروش حتا حاکم مجروحی را که در حمله‌ی وی شکست خورده بود، مداوا نمود و او را به مشاورت خویش خواند...».

این‌گونه است که شاهد تاریخ، قدرشناسی از وی را بر کتیبه‌هایش نقش نموده است...

پندار و گفتار و کردار کوروش نشان داد که می‌توان منش انسانیت را محور قانون اساسی و حکومت‌مداری قرار داد تا در دایره‌ی قدرت، به مهلکه‌ی مطلق‌گرایی و انتقادناپذیری که حاصل آن بیدادگری و فساد و جنایت است، سقوط نکرد.

منشور و منش کوروش باطل‌السحر حکومت‌هایی است که دین و مذهب و ایدئولوژی‌ را منشأ قدرت سیاسی و اعتبار و مشروعیت اقتدارشان بر مردم قرار داده‌اند. در چنین حاکمیت‌هایی تنها معیار و ملاک و سنجشی که هیچ مشروعیتی ندارد حق آزادی، اختیار، برابری و عدالت اجتماعی است.

منشور و منش کوروش آینه‌یی‌ است که می‌توان سیاست اجتماعی و مدنی حاکم بر هر جامعه‌یی را در آن بازبینی و نقد نمود. آنچه که از نقد تاریخ بر دفتر کوروش به‌جای مانده است، برتری انسانیت و مهر و عشق بر سلطه‌گری و کینه و نفرتی است که سیاست‌پیشه‌گان دایره‌ی قدرت تحت عناوین قانون و تشرع بر جوامع بشری تحمیل کرده و می‌کنند.

سعید عبداللهی

۷ آبان ۹۷