تیشه و تندیس ـ س. ع. نسیم

تیشه و تندیس

در نبود هر«تیشه»

همیشه فرهادی در پشت سنگی می‌گرید

و تیشه

ـ خنیاگر عشقی همیشه حاضر ـ

فرهاد را می‌شناسد...

 

سفرِ «شیرین»

همیشه در سایه‌ی سنگ است

و سنگ

تندیس الهه‌‌ای جاودانه

که عشق را در خود قاب می‌گیرد...

 

سعنسیم


برچسب‌ها: افسانه فرهاد و شیرین, غزل فارسی, عاشقانه های زمینی
نوشته شده توسط سعید عبداللهی در دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۸

لينك مطلب