یادداشت‌های دایره مینا    

غیابت را ابرها حلقه می‌زنند

 مشق پاهایت را بر آب می‌خوانند.

 در مردمک رنگ‌پریده‌ی خورشید

تعقیبت می‌کنم...

س. ع. نسیم

۱۷ اسفند ۹۹

چه می‌خواهند از من

این فراز و این فرود زخمه‌ها امشب

که پرده پرده‌ی جانم

ضیافت‌های موسیقی‌ست.

چه می‌خواهی ز من؟ ای شب!

برو از پلک‌های من!

پریشِ گیسوان عشق، بارانی‌ست

و رؤیاهای من

                یکسر از او خیس است...

در آغوش جهانم من؛

جهان یکسر

               وزیدن‌های موسیقی‌ست...

 س. ع .نسیم

«...و گفت چیزی بر دلم نشان شد از عشق که در عالم کسی را محرم آن نیافتم که با وی بگویم».

ابوالحسن خرقانی

از عارفان آزاده‌ی قرن پنجم خورشیدی