میگذره شبانه ـ روزا گرم صحبت با شقایق
میباره با سال نو باز یادگار و یاد عاشق
از دوباره سال نو باز یادتو به یاد من داد
یادی كه از ازلِ عشق تا ابد میكشه فریاد...
بیهوا پر میكشی از خاطرات بید مجنون
بیهوا میرسی از راه توی آینههای بارون
نو میشم با سال نو من تُو لباس خاطراتت
در گذار از حجم فریاد تُو چشای عشق پاکت...
س. ع. نسیم
همایون باد سال ۲۰۲۱
به پیشواز کریسمس برویم
از مهتابی
نگاهت میکنم
به انتظارت
که از آفتاب همیشهات
دستی تا مهتابیها آری...
سالها
«خجسته» را در ساحت لغت جستم
دریغا که در کنارم
همایون و خجستهام بودی...
س. ع. نسیم
۱۱ دی ۹۹
۳۱ دسامبر ۲۰۲۰
زنبق سرخ
مسيح را باور کنيم
و مريم را
که سهم نگاهش
سکوتی عفيف بود وْ
لعابی از سرشک و نخل.
«زنی که نشاط لبانش را
به زنبقی سرخ بخشيد»(۱)
و زمين
پردههايش را به کناری زد
و انجيرـ بوتهی کوچک
در سايهی حقيقت ممنوع
و شمعدانی و رْز
در پناه فواره و لبخند رویيد...
س. ع. نسیم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) «مريم عذرا زنبقي سرخ را بوسيد و باردار شد» ـ از رمان «آخرين وسوسهی مسيح»، نوشتهی نیکوس كازانتزاكيس رماننویس شهیر یونان
میگذره شبانه ـ روزا گرم صحبت با شقایق
میباره با سال نو باز یادگار و یاد عاشق
از دوباره سال نو باز یادتو به یاد من داد
یادی كه از ازلِ عشق تا ابد میكشه فریاد...
بیهوا پر میكشی از خاطرات بید مجنون
بیهوا میرسی از راه توی آینههای بارون
نو میشم با سال نو من تُو لباس خاطراتت
در گذار از حجم فریاد تُو چشای عشق پاکت...
س. ع. نسیم
همایون باد سال۲۰۲۰ 🌺
