یادداشت‌های دایره مینا    

یادداشت از کتاب: فصل بحران

نوشته: میشل سٍر

ترجمه: منوچهر هزارخانی

«جامعة ما برای پرهیز از پرداختن به مسائل حقیقی که بسیار مشکل است، همان‌طور که می‌دانیم به نمایش و تماشا پناه می‌برد: ترور، ترحم، از یک سو با نعش و جسد مرده تا تکرارهای بیهوده را واقعی و وخیم جلوه دهد؛ نان و بازی از طرف دیگر تا توجه را جلب کند. آن‌گاه با این سؤال، ماده اعتیادآور را به خود تزریق می‌کند: چه کسی برنده خواهد شد؟ این سؤال که بی‌وقفه تکرار می‌شود، یک زمان نفس‌گیر را به‌وجود می‌آورد و به آن دامن می‌زند. زمان یک دلهره تکرارشونده. کی برنده خواهد شد در انتخابات، در بهترین فروش، در فوتبال، در کسب مدال‌های مسابقات...؟ انتظاری غریب با این همه برای نتیجه‌یی که همه از پیش می‌دانند: آن که پول‌دارتر است همیشه برنده است، چه در بازی‌های المپیک، چه در فوتبال، چه در انتخابات.» 

(فصل دوم: «چیزهای دنیا، بازی‌ دو طرفه و بازی سه طرفه»، ص ۳۵)