یادداشت‌های دایره مینا    

هر چند که در کوی تو مسکین و فقیریم

رخشنده و بخشنده چو خورشید منیریم

خاریم و طربناک‌تر از باد بهاریم

خاکیم و دلاویزتر از بوی عبیریم

از نعره‌ی مستانه‌ی ما چرخ، پر آواست

جوشنده چو بحریم و خروشنده چو شیریم

از ساغر خونین شفق باده ننوشیم

وز سفره‌ی رنگین فلک لقمه نگیریم

بر خاطر ما گرد ملالی ننشیند

آیینه صبحیم و غباری نپذیریم

ما چشمه‌ی نوریم، بتابیم و بخندیم

ما زنده‌ی عشقیم، نمردیم و نمیریم

هم صحبت ما باش که چون اشک سحرگاه

روشن‌دل و صاحب اثر و پاک‌ضمیریم

رهی معیری