چه سالها، چه روزها! ــ س. ع. نسیم
چه سالها، چه روزها!
چه سالها بهارها شكفت و خفت و باز رْست
به پرنیان خوابها تـو را ز هر ترانه جست
چه سالها سوارها به شادمهرِ فرودین
نوشتهاند نام تو به لالهیاد این زمین
چه سالها به روی تو ره بهار بستهاند
چه سالها كه لالهها حصارها شكستهاند
چه سالها فقیه مست بغلبغل ستاره كشت
چه مادرانه میزدی به سنگهای خاره مشت
چه سالها كه شد زمین سراچهی چكاد «دار»
ـ چه رویهای سنگدل، زمانههای غمگسار ـ
ز هایهای نای نـی ـ به پردهها و سوزهاـ
چه «شور»ها كه شد «حزین» چه سالها چه روزها
چه سالها كه بی تو رفت چه سالها كه دل شكست
دلم به هیچ دل نبست به پای عشق تو نشست
به سالهای دیـو و داس به قتلعام نسل یاس
در این سپنج آه و داغ «به من چه شعر كوچه ـ باغ؟»(۱)
چه سالها ترانهها طواف نام و یاد توست
چكامههای میهنم ز شعر یك هزاره رْست
خوشا دمی ترنم و خوشا صدای پای تو
در این زمین چه جای من؟ اگر مباد جای تو!
چه نامها به نام توست به سنگ خورشید سپهر
بیا كه فرش راه توست رواق و صحن ماه و مهر
حصار میكشد اگر شبانهی كرانهساز
تـویی كه بیكرانهیی همیشه عاشقانهساز...!
س. ع. نسیم
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) وامی از ایرج جنتی عطایی
برچسبها: سال بد, کسی دیگر, کسی بهتر