«خشک آمد کشتگاه» عشق ـــ س. ع. نسیم
بر مرز پرگهر محبوب و معشوقمان چه میرود؟
دنیا کرونا را مهار میکند و در ایران در حال ترکتازیست؛
گرما شلاق میکشد؛ قهر آب، گریز برق، قهقههی گرگ فقر...
نعرههای زندگی بر گوش فلک نفیر میکشد:
«خشک آمد کشتگاه» عشق
س. ع. نسیم
گرگها بر خاک ایران تا به چند؟
آهوان خانهویران تا به چند؟
عاطفه کشتن به تیغ فقر و مرگ
عاشقی بر «دار» میدان تا به چند؟
رسم چنگیزی و سلک ویشیان
مذهب و خوی تتاران تا به چند؟
این تماشاگهسرای بوف کور
خیمهگاه این غرابان تا به چند؟
فرصت فتوای کیش زنستیز
غربت پندار انسان تا به چند؟
این زمستان و غرابان، قرنها
قحطی شوق هُزاران تا به چند؟
«خشک آمد کشتگاه» عشق، آه
چشم بهراه لالهکاران تا به چند؟
آه شعر و واژهی پالودهخون
داغ زخمه در رگ و جان تا به چند؟
ارغوان هر صباح و هر مسا
در سرشک مام ایران تا به چند؟
از تنور سینهی ایران شنو:
انتظار از داو دوران تا به چند؟
برچسبها: ایران, کرونا, برق, آب