یادداشت‌های دایره مینا    

۱۶ مهر

گرامی باد روز جهانی کودک

یک رؤیای شیرین

۸  اکتبر / ۱۶ مهر روز جهانی کودک است. این روز نیز همچون بسیاری گرامی‌داشت‌های زندگی بشر، از پس رویدادی مهم نامگذاری شده است. بعد از جنگ جهانی دوم که در آن میلیون‌ها انسان از جمله هزاران کودک معصوم و آرزومند به کام مرگ کشانده شدند، سازمان ملل برای حمایت از کودکان، سازمان «یونیسف» ( United Nations International Children's Emergency Fund ) را تأسیس کرد. این رویداد در ۸ اکتبر سال ۱۹۵۳ بود. از آن پس روز ۸ اکتبر برابر با ۱۶ مهر «روز جهانی کودک» نام گرفت.

یونیسف اعلام کرده بود که برای بهبود زندگی، تحصیل، رفاه، آسایش و پیشرفت کودکان، کافیست هزینه‌ی ۶ هفته از تسلیحات جهان صرف رسیدگی به کودکان شود. در مقدمه‌ی کنوانسیون «حقوق کودک» هم نوشته شده است: «کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود».

قربانیان اصلی جنگ و فقر

کودکان هیچ نقشی در ساختن جهانی که در آن زندگی می‌کنند، ندارند؛ اما رنج‌ها و مرارت‌های سرسخت زندگی در دنیای سیاست‌زده، ترویج بنیادگرایی، سرکوب فرهنگی و جنسیتی، مهاجرت‌ها و پناهندگی‌های تحمیل شده به کودکان، دنیای پیش رویشان را تیره جلوه می‌دهد.

پدیده‌های نحس در حکومت‌های شوم

در روز جهانی کودک، بسیاری کودکان را با اصطلاحات و پدیده‌هایی چون «کودکان کار»، «کودکان خیابانی»، «کودکان محروم از تحصیل»، «کودکان معتاد»، «کودکان بی‌سرپرست»، «کودکان پیش‌فروش»، «کودکان کولبر»و... در ادبیات جدید سیاسی و اجتماعیِ ناشی از حاکمیت‌‌های شوم می‌شناسیم!

کودکانی که «روز جهانی»شان را می‌آورند

با همه‌ی این رنج‌ها و نامرادی‌ها، کودکان سرشار از رؤیاهای خوشایند و شیفته‌ی جلوه‌های زیبای زندگی‌اند. آن‌ها حتا در سایه‌ی جنگ هم با رؤیاهای شیرینشان، با بازی و شادمانی و شوق با هم بودن‌شان، مرهمی بر جراحت‌ها می‌نهند.

کودک ایران هم «روز جهانی کودک» را به خانه، کوچه، مدرسه و شهرش خواهد آورد. گویی سرنوشت او با تحقق آزادی و دموکراسی و برابری در ایران عجین شده است...

 سعید عبداللهی