یادداشت‌های دایره مینا    

ما مست از سخنانی هستیم

که هنوز به فریاد درنیاورده‌ایم

مست از بوسه‌هایی هستیم

که هنوز نگرفته‌ایم

از روزهایی که هنوز نیامده‌اند

از آزادی که در طلبش بودیم

از آزادی که ذره‌ذره به‌دست می‌آوریم.

*

پرچم را بالا بگیر

تا بر صورت بادها سیلی‌ بزند

حتا لاک‌پشت‌ها هم

هنگامی که بدانند به کجا می‌روند

زودتر از خرگوش‌ها به مقصد می‌رسند.

*

زنده‌یاد یانیس ریتسوس

شاعر پیشرو و معاصر یونان

خانه‌ام آتش گرفته!      

س. ع. نسیم

بحران کرونا در ایران شتاب گرفته است.

با وجود تزریق عمومی واکسن و مهار نسبی کرونا در جهان و برخی همسایه‌های ایران،

آمار مرگ و میر و شیوع گستردة کرونا، حیرت‌انگیز و مردم بی‌پناه شده‌اند.

الیگارشی قدرت سیاسی و اقتصادی، صیانت طبقة حاکم را

بر سلامت مردمان اولویت داده است.  

سیاست و منافع سلطه، از انسانیت و حقوق بشر پیشی گرفته‌اند.

از نهفت ایران و ضمیر و جان مردمان ندا می‌رسد که:

كی داره خونه‌مو آتیش می‌زنه؟

 این آتیش، «آتیش یاس و سوسنه» (*)

كشتنِ چراغ و قتل‌عام نور

 دسته‌دسته‌های گل، تُـو قاب گور

نعره‌ی وطن شده سوزِ غزل

 نعش گل رو دستامون بغل‌بغل

شب غربت و ستاره مردنه

 هـق‌هـقِ الاهه‌ی خاك منه

شب خونمرگیِ قطره قطره

 شب رؤیاكُش ذره ذره

نعش رازقی، ببین  بغل بغل

قلم خون توی هر شعر و غزل

می‌ریزه از آسمون خون سحر

های و هی می‌رسه ازكوه و كمر

پرده‌های لابه لا سخن هنوز

مونده از قصه‌ی این وطن هنوز...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(*) «کباب قناری بر آتش سوسن و یاس.
روزگار غریبی‌ست نازنین!»
(احمد شاملو، شعر «در این بن‌بست»)