یادداشت‌های دایره مینا    

قیامت عشق

دویدیم و پریدیم از  رگبار لحظه‌های مرگ

باغی شدیم از آینه    با سفر درخت و برگ

حادثه‌های تُو به تُو       زخمه‌ی رگبار تگرگ

فرصت چیدن زمان  تُو قاب تیک و تاک مرگ

ورق بزن این روزا رو      روزای خاطره شدن

فرصت بدون هم‌صحبتی  بی‌گفتگو و بی‌سخن

دونه‌ی امید تو رفت   یه جنگلو شکوفه زد

الهه‌ی رنج تو رو       لب ستاره بوسه زد

از سر قصه تا حالا   جنگ من و رزم تو بود

قیامتی که محشرِ      عشق من و عزم تو بود

 برگرد نگا کن پشت سر    هیچ‌چی به جز عشق نداریم

میراثی که باید اونو                   تُو راه فردا بذاریم...

 س. ع. نسیم

گل‌های زیبای تنهایم را

چه کسی پناه می‌دهد

در منظومه‌ای که

کوچک‌های زیبایم را

توفان‌های شقاوت برده‌اند...؟

من بر شیب سیاره‌ای فرود آمدم

که ما را گفتند

 استوایش

مأمن عشق است؛

و اینک

تنها نجات‌دهنده

کوچک زیباست...

س. ع. نسیم

۳۰ بهمن ۹۸