یادداشت‌های دایره مینا    

همیشه دوست دارمت

در این هوای مِه گرفته‌ی غمین

در این پیاپی ظهور رنج‌ها  

دلم چقدر از این جهان گرفته بود.

چه عاشقانه دیدمت...

زمین مباد خالی از شمیم تو

زمین مباد خالی از هوای تو

و آسمان تهی مباد

از این فرود و اوج عاشقانه‌ی صدا.

دلم همیشه با تو باد

همیشه دوست دارمت...

چه سال‌ها که آهوی نگاه تو

به دشت بیکران چشم من دوید

چه سال‌ها ز شوق‌ها

پریده‌ام به آسمان چشم تو.

چه سال‌ها ورق زدم

میان بیشه‌های این جهان سرد

جدال اختران و ابر.

چه سال‌ها دویده‌یی

میان رفت و آمد ستاره‌گان

پی صدای گُر گرفته‌ی زمین من.

كنون كه فصل سربی و سكوت من

شكسته از ندای آتشین تو

به صبح ارغوانی و

به رویش ترانه‌ها

به فصل پر جوانه می‌كشانی‌ام.

در آسمان من ببین

تو شوکت ستاره‌یی.

 زمین تهی‌ست گر ز مهر

تو مهربانی طلوع

شروع پر شراره‌یی.

دلم همیشه با تو باد

همیشه دوست دارمت...

س. ع. نسیم