یادداشت‌های دایره مینا    

رباعی

در زير سپهر نيلگون چرخ كبود

 بس گفت و شنيديم: يكي بود و نبود

هر چند كه گشتيم در آن بود و نبود

 جز عشق و «صداي سخن عشق» چه سود؟

يك‌چند به روي مه‌وشان خوش بودي

يك‌چند به دور اين و آن خوش بودي

آمد به شبي سروش: كاي غافل از عشق!

اي كاش به عشق جاودان خوش بودي

اندر غم نان و غم آبـيم هنوز

محجوب بسيط اين خرابـيم هنوز

مایي كه رسول ناميِ عشق بُـديم

افسوس كه بر گرد حبابـيم هنوز

 صد شكر كه عشق آمد و دلدارم شد

در ظلمت اين جهان نگهدارم شد

مقصود و مراد و دين و آئينم شد

محبوب و انيس و مونس و يارم شد

س. ع. نسیم