یادداشت‌های دایره مینا    

قـیـامت

دویدیم و دویدیم از    رگبار لحظه‌های مرگ

باغی شدیم از آینه   با سفر درخت و برگ

حادثه‌های تُـو به تُـو     زخمه‌ی رگبار تگرگ

فرصت چیدن زمان  تُـو قاب تیک و تاک مرگ

ورق بزن این روزا رو             روزای خاطره شدن

فرصت بدون هم‌صحبتی   بی گفتگو و بی سخن

دونه‌ی امید تو رفت     یه جنگلو شکوفه زد

الهه‌ی رنج تو رو           لب ستاره بوسه زد

از سر قصه تا حالا     جنگ من و رزم تو بود

قیامتی که محشرِ  عشق من و عزم تو بود

برگرد نگا کن پشت سر  هیچ‌چی به جز عشق نداریم

میراثی که باید اونو                   تُـو راه فردا بذاریم...

س. ع. نسیم