میخک گل شروع ـ س. ع. نسیم

میخک گل شروع

از آخر تموم شدن   از اون‌ور مرگ بیا

عزای باغ‌و نعره زن   با وزش برگ بیا

 

یه استعاره مونده که  وا بشه زنجیر زمین

نذار زمین خالی بشه     از پریای نازنین

 

اسیر قافیه نشو        جهان پر از نظم دروغ

گلوی شعرشو  نعره زن  تا استعاره‌ی بلوغ

 

بپر از این بختک شب برو تو چشمای طلوع

فاصله‌ها رو خط بزن با میخک گل شروع...

 

س. ع. نسیم

۲۰ آذر ۹۷


برچسب‌ها: غزل مثنوی, شعر
نوشته شده توسط سعید عبداللهی در دوشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۷

لينك مطلب