رباعی ـ س. ع. نسیم
بنگر به زمین ـ به جای پای یاران ـ
از باد شنو صدای پای یاران
بنشسته به روی پلك گل شبنم یـاد
از ژالـه شنو نوای نای یاران
میخواند صبا: كسی تو را میگرید!
عشق گفت: مرا؟ كجا كجا میگرید؟
مرغ سحری پرید و رفت و میخواند:
بالای قنارهها خدا میگرید!
س. ع. نسیم
برچسبها: رباعی, یادواره, عاشقانه
نوشته شده توسط سعید عبداللهی در جمعه ۸ آذر ۱۳۹۸