اژدهای خفته سکوت ـ محمدرضا شفیعی کدکنی

در سکوتم اژدهایی خفته است که دهانش دوزخِ این لحظههاست
کُن خموش این دوزخ از گفتارِ سبز کان زمرّد دافعِ این اژدهاست
محمدرضا شفیعی کدکنی
برچسبها: شفیعی کدکنی, م, سرشک, شعر معاصر ایران
نوشته شده توسط سعید عبداللهی در دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۹