یادداشت‌های دایره مینا    

صلح

دنیس ریتسوس

صلح

خواب کودک  است.

 صلح

نان داغ است

                بر سفره‌ی جهان.

 صلح

 زمانی‌ست که در گودال  بمب‌ها درخت بکاریم

 گشتن عاشقان در سایبان شاخساران

 و صلح

زمانی‌ست که  زندان‌ها را کتاب‌خانه کنیم.

برادرم!

 دستت را به من بده

 صلح

 همین است

 نه چیز دیگر.

تماشای جهان سخت است

تو را پنداشتن

                زیباست!

تو را در ناگهانی‌های دیدن،

                    ناگهان زیباست!

در این غارتکده ـ گیتی

تماشای جهان سخت است؛

تو را

به لبخندی ضیافت چیدن از یادت

چه پنداری‌ست زیباپوش

جه دریایی‌ست ماهیگرد...

تماشای جهان سخت است

تو را پنداشتن زیباست...

 س. ع. نسیم