عشق و همه‌ی این‌ها...
*
س. ع. نسیم
*
عشق را رنگ‌هاست؛
جایی معبود
جایی محبوب
جایی واژه
جایی شعر
جایی طلوع
جایی غروب
جایی برگی در باد
جایی سرشکی در یاد
جایی تبسم
جایی صدا
جایی سکوت
جایی نغمه
جایی نوا
جایی «نه»
جایی «آری»
جایی هدیتی
جایی انتظاری
جایی ناقوس
جایی نوروز
همه‌جا آزادی...
*
عشق
همه‌جا
همه‌ی این‌هاست...
۲۹ اسفند ۱۴۰۳
فرشته‌گان و دیوان
*
س. ع. نسیم
*
به‌جست‌وجوی انسان
سنگ‌پاره‌های زمان برچیدم
به معبدهای زمینیان شدم
حجره در حجره، طاق در طاق
قاره در قاره، آفاق به آفاق؛
و یافتم:
نصرانی فرشته
نصرانی دیو.
مسلمان فرشته
مسلمان ابلیس.
یهودی فرشته
یهودی دیو.
ادیان رحیم
ادیان شقی.
بی‌دین فرشته
بی‌دین ابلیس.
*
به جست‌وجوی انسان
سنگ‌‌دیواره‌های زمان
ورق زدم
عشق را یافتم
ــ تبعیدیِ گریان
بی‌‌نوا، بی‌نان ــ
با چرک‌زخمی از انزوا!
*
چنین نوشت سفرنامه‌ام
فلسفیدن زحم را
انزوا را
انسان را
عشق را.
*
۱۷ آبان ۱۴۰۲
قانون اساسی زعیم جهل با صدارت مرگ
*
زندگی
----خمیده‌پشت
مرگ
----گردن‌فراز
عشق
---غریب
قداست
----فریب
آدمی
----مغلوب نواله‌ی ناگزیر
امید
----مغبون جولان قفس...!
*
س. ع. نسیم
۱۲ خرداد ۱۴۰۲
تمرین رهایی
با تو
عاشقی را مشق نوشتن
ـ هنوز ـ
تمرین‌های دفتر زندگی‌ست:
با الفباهایی که
پرندگان خیالت
کلمه می‌سازند
با استعاره‌هایی که
شوق رؤیاهایت
معنا می‌آفرینند
با نُت‌هایی که
بی‌دلی‌های وصالت
موسیقیِ زمین را می‌نویسند
و غفلت پاکٍ
ناگهانٍ حضورت...
تنها مشق‌های عشقت
و وفاداری‌ام
به الفباها و استعاره‌ها و نُت‌هایت
تمرین‌های رهایی‌اند...
س. ع. نسیم
زیبای مینا
زیبایی‌هایت را باور كن
بال‌هایت را بگشای!
زندانی زمین مباش!
باران‌ها و
عقابان و
افسانه‌ها
بوسه‌گاه نگاه تواَند
پرنده‌ی نگاهت را رها كن...
صدای بال‌هایت را بشنو !
فراز آبی جهان
بی‌صدای بال‌هایت
مینای غمگینی‌ست
در سوگ ابدی زمین.
س. ع. نسیم
يك‌چند به روی مه‌وشان خوش بودی
يك‌چند به دور اين و آن خوش بودی
آمد به شبی سروش: كای غافل از عشق!
ای كاش به عشق جاودان خوش بودی
س. ع. نسیم
دويديم و دويديم و دويديم
به فصل آخر قصه رسيديم
دويديم از ميان دشت مهتاب
رسيديم با ستاره بر لب آب
دوباره آی دوباره آی دوباره
دويديم از ستاره تا ستاره
چكيديم از گلوی ابر گلگون
دويديم در فلات و دشت گلخون
به پای عشقِ آزادی نشستيم
كتاب عاشقی‌ها رو نبستيم
چو شمع آسمان آزاده بوديم
به گرد اين جهان آواره بوديم
اگه بارون، اگه چشمه، اگه رود
ز درياييم و رسم عشق اين بود
پلی باشيم از ايثار عاشق
برای وارث نسل شقايق ...
دويديم و دويديم و دويدم
به فصل آخر قصه رسيديم...
س. ع. نسیم
به جست‌وجوی تو
آزادی !
هیچ انگاشتنِ سكه‌های بازار جهان
و نواله‌ی مستبدی نستاندن...
به جست‌وجوی تو
آزادی !
ستیزنده با جلادان فاصله
و زیبا شدن
با دلیریِ آشکارگیِ عشق...
س. ع. نسیم
در رواق‌های سلوک
كنون كه از رواق جهان می‌چكد به خاطر من
نمانمِ صدای تو و چك‌چك سلام و سلوك
چنان ستاره به صید ترانه می‌آیی...
دلم به چنگ نواهای یاد تو در صید...
كنون كه ساز آسمانی من می‌رود به پرده‌ی عشق
تو را از این سراچه‌ی «بیداد»
به جاودانه ـ پرده‌ی «عشاق و شور»
می‌سپرم...
كنون كه می‌شكند نغمه ـ تندر باران
غرور و نخوت این خشك‌سار میراكیش
تو را به رویش دستان سبز جنگل‌فام
تو را به عشق و به ایثار
تو را به نسترن و یاس و سرو
می‌سپرم...
س. ع. نسیم